- bükmək
- 1) кутать, окутывать, сворачивать, завертывать, складывать; 2) закрывать; 3) скручивать (папиросу); 4) типогр. фальцевать. Bükməmək отриц. от bükmək.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
bükmək
Смотреть что такое "bükmək" в других словарях:
bükmək — f. 1. Müəyyən qaydada qatlamaq. Köynəyi bükmək. Kağızı bükmək. – O biri səkilərdə də usta bükən sayaq çoxluca paltarlar bükmüşdülər və üstlərinə də cürbəcürə papaqlar qoymuşdular. Ç.. // Örtmək. Qadın sualımın bir müsahibə şəkli aldığını görüncə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bükmə — is. 1. «Bükmək»dən f. is. 2. məh. İçərisinə şəkər, qoz, fındıq və ya badam ovuntusu tökülmüş düyü unu riştəsindən hazırlanan şirni … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səbükməğz — f. yüngülbeyin, yelbeyin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
Buk — Bukm 1.Kulturbeutel.ZusammengesetztausdenAnfangsbuchstabenvonBeischlaf Utensilien Koffer.1930ff. 2.Sturmbeutel.BSD1965ff … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
ləffü nəşr — ə. «bükmə və yayma» klassik şeirdə sonrakı misralarda təyin, tamamlıq və xəbərlə tamamlanan sözlərin ilk misralarda işlədilməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təftil — ə. bükmə, burma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
EBKEM — (Bükm. den) Dilsiz. Konuşamıyan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
büküş — is. 1. Bükmə şəkli, bükmə tərzi, bükmə üsulu. 2. Bir şeyin qırışmış, bükülmüş yeri; qırış. Paltarın büküşü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
book — bookmaker [ bukmɛkɶr ] n. m. • 1855; mot angl. , de book « livre » et maker « celui qui fait » ♦ Celui qui, dans les courses de chevaux, prend des paris et les inscrit. Des bookmakers. Abrév. fam. BOOK [ buk ]. Des books. ● book nom masculin… … Encyclopédie Universelle
bookmaker — [ bukmɛkɶr ] n. m. • 1855; mot angl. , de book « livre » et maker « celui qui fait » ♦ Celui qui, dans les courses de chevaux, prend des paris et les inscrit. Des bookmakers. Abrév. fam. BOOK [ buk ]. Des books. ● bookmaker nom masculin (mot… … Encyclopédie Universelle
embouquement — [ ɑ̃bukmɑ̃ ] n. m. • 1792; de embouquer ♦ Mar. Entrée d une passe. ● embouquement nom masculin (de embouquer) Action de s engager dans une passe, une darse ou une écluse. Entrée d une passe, d un canal resserré entre deux terres. ● embouquement… … Encyclopédie Universelle
